Γιορτή των λειψάνων του Αγίου Γεωργίου στην Πασχαλιά Ξάνθης

 

Χωριό Πασχαλιά Ξάνθης.  Περίπου σαράντα χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του νομού, στην καρδιά της Ροδόπης, ακουμπισμένο στα νερά του Νέστου ποταμού. Σε αυτό το χωριό, βρίσκει κανείς ακόμη τις έννοιες, φιλοξενία, ανθρωπιά, αγάπη για τον γείτονα και πολύ νοσταλγία. Τα «παιδιά» του χωριού, σκορπισμένα στις τέσσερες γωνιές της γης,  κάθε χρόνο στις 3 Νοεμβρίου ενδημούν σαν τα χελιδόνια και «φωλιάζουν» για λίγες μέρες στις πατρογονικές εστίες τους. Κάθε χρόνο, στις 3 Νοεμβρίου, τα λείψανα του Αγίου Γεωργίου ενώνουν  τα μέλη του χωριού που είναι σκορπισμένα στην Κατερίνη, στην Αθήνα, Γερμανία και αλλού και μαζί με τους λίγους εναπομείναντες, υπερήλικοι οι περισσότεροι στο χωριό, κάνουν την προετοιμασία για το πανηγύρι του χωριού στην αυλή της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου και στους βοηθητικούς χώρους.

Οι άνθρωποι της Πασχαλιάς δεν χρειάζονται πολλά πράγματα και πολυτέλειες για να νοιώσουν όμορφα. Ένα μεγάλο υπόστεγο τυλιγμένο γυρω γύρω με πλαστικά για να μην μπαίνει το αγιάζι, αρκεί για να ζεσταθούν οι καρδιές από τα χνώτα της αγάπης, τις θύμισες και το γλέντι, μονιασμένα, αγαπημένα πονώντας ο ένας για τον άλλον. Όλο αυτό είναι αποτυπωμένο στα πρόσωπα τους την ώρα που συνομιλούν, αγκαλιάζονται και χορεύουν.

Όπως μας είπαν οι κάτοικοι, τα λείψανα του Αγίου Γεωργίου γιορτάζονται στις 3 Νοεμβρίου. «Κανονικά γιορτάζουμε 23 Απριλίου την γιορτή του, σήμερα όμως, γιορτάζουμε τα λείψανα Αγίου Γεωργίου».

Όλος ο κόσμος του χωριού στηρίζει αυτήν ην εκδήλωση. «Βοηθάνε όλοι με ότι έχει ο καθένας. Σκοπός είναι να στηριχθεί η εκκλησία του χωριού. Γίνεται και μία λαχειοφόρος αγορά και όλα αυτά καταλήγουν στην εκκλησιαστική επιτροπή που συντηρεί τον ναό του Αγίου Γεωργίου». Ο δήμος όπως ανέφεραν οι κάτοικοι, βοηθάει όταν υπάρχει ανάγκη.

Βέβαια θα πρέπει να τονισθεί και το διαπιστώσαμε κατά την διάρκεια του ρεπορτάζ, ότι τα ξενιτεμένα παιδιά της Πασχαλιάς, δίνουν το παρών κάθε χρόνο. Άλλοι έρχονται από την Κατερίνη, την Αθήνα, από Γερμανία από την Ιταλία, μόνο και μόνο για να βρεθούν στο πανηγύρι του χωριού. Στην αυριανή (σημερινή) ημέρα, ανήμερα της γιορτής των λειψάνων του Αγίου Γεωργίου περιμένουν τρία λεωφορεία με επισκέπτες. Δύο από την Καβάλα και ένα από τον Πετεινό της Ξάνθης.

Πρωταγωνιστής στην πανέμορφη εικόνα είναι η προετοιμασία του κεσκέκ. Ένα πατροπαράδοτο φαγητό φερμένο από την πατρίδα από τους παπούδες και τους γονείς τους.

Όπως αναφέρει ο Αναστάσιος Ευφραιμιάδης, σημειωτέον ότι ήρθε στο χωριό Πασχαλιά μόνο και μόνο για το πανηγύρι από την Γερμανία,  αναφέρει σχετικά: «Έχουμε 8 καζάνια πάνω σε πυροστιές και από κάτω βάζουμε κάρβουνο και χαμηλή φωτιά. Παλιά μέσα στα καζάνια βραζόταν το πατροπαράδοτο φαγητό, το λεγόμενο κεσκεκ . Το ίδιο ακριβώς κάνουμε και εμείς. Κάθε καζάνι έχει στον πάτο του 6-7 κοτόπουλα και είναι σκεπασμένο με σιτάρι το οποίο και βράζει όλη την νύχτα σε κάρβουνα που τοποθετούνται από κάτω. Τα κάρβουνα δημιουργούνται από την μεγάλη φωτιά που είναι έξω στην αυλή. Συνταγή πεντανόστιμη,  φερμένη από τις αλησμόνητες πατρίδες. Το σιτάρι φουσκώνει. Μετά βγάζουμε τα κοτόπουλα, τα ξεκοκαλίζουμε και βάζουμε μόνο τα ψαχνά μέσα και το πρωί όταν φουσκώσει το σιτάρι,  μαζεύετε όλο το χωριό, ξεκοκαλίζουμε τις κότες, βάζουμε αγελαδινό βούτυρο, αλάτι και χτυπιούνται αυτά και γίνονται σαν κρέμα. Τα 8 καζάνια γίνονται 11. Βέβαια Θέλει μεγάλη προσοχή, χαμηλή φλόγα και συνέχεια συμπλήρωμα νερού να μην «αρπάξουν» τα κοτόπουλα από κάτω.

Ακολούθως ο κ. Τολμίδης Ελευθέριος αναφέρει: «Όταν ήρθαν οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας από την Τουρκία από τον Εύξεινο Πόντο να πω, αυτό το έθιμο το έφεραν μαζί τους και συνεχίζουμε εμείς τώρα, αυτήν την παράδοση. Όλη την νύχτα το παρακολουθούμε ξενυχτώντας. Η φωτιά καίει όλη την νύχτα έξω και εμείς συμπληρώνουμε κάτω από τα καζάνια κάρβουνα. Όλο το βράδυ εδώ θα είμαστε μέχρι αύριο το μεσημέρι. Αύριο το μεσημέρι, (Σάββατο) μετά την θεία λειτουργία το σερβίρουμε στον κόσμο μέσα σε κουπάκια.

Φυσικά πρέπει να σημειωθεί ότι η καριόκα μετά το γλέντι ήταν από τον Γ. Τολμίδη του ζαχαροπλαστείου “ΤΟ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ” στην Ξάνθη.