Ο «Φιλόσοφος Αριστοτέλης»… του Ξανθιώτικου μπάσκετ
Αν ο Γκάλης έφερε στην Ελλάδα το μπάσκετ, ο Τέλης το πήγε μέχρι την Ξάνθη.
Τα «παιδιά του» εξελίχθηκαν σε παίκτες, προπονητές και καθηγητές ΦΑ.
Όσοι ασχολήθηκαν με το άθλημα έχουν περάσει από τα χέρια του.
Ήταν αρχές της δεκαετίας του 80΄ όταν ο Αριστοτέλης Ηλιάδης έμπαινε στο νέο κλειστό γήπεδο (ΔΑΚ) της πόλης, έτοιμος να δώσει στην Ξάνθη αυτό που γνώριζε καλύτερα από τον καθένα : το μπάσκετ !
Όλοι τον κοίταζαν στα μάτια.
Μια εμβληματική μορφή, νευρική όταν έπρεπε και συνάμα ευγενική. Με ένα μουστάκι που θύμιζε βούρτσα, η μικροκαμωμένη του φιγούρα περνούσε ανεξίτηλη ως εικόνα από την καθημερινότητα των νεαρών αθλητών. Μαζί του γνώρισαν και πέρασαν πολλά. Πρωτάθλημα, σχολικές ομάδες, κύπελλα και ατελείωτος ιδρώτας στο παρκέ.
Αυτός στάθηκε απέναντι στην Κομοτηνή του ΓΑΣ, την Καβάλα, τους ιπτάμενους Ίκαρους των Σερρών. Η Ξάνθη με την σειρά της έμαθε να παίζει. Μέσα από τον αγαπημένο του ΕΡΜΟΓΕΝΗ και τον ΔΗΜΟΚΡΙΤΟ που έγινε κάποια νύχτα ΒF και μπήκε στα σαλόνια στο «Αμοιρίδιο». Κι αυτός, προπονητής, πατέρας, φίλος …και κάτι παραπάνω για όλους.
Ο σημερινός αθλητισμός της Ξάνθης πήρε πολλά κι αυτός με την σειρά του περισσότερα για να ‘ χει προίκα ζωής. Μια σχέση, ένας έρωτας που ακόμη κρατά, σαν κόουτς μέσα από τους «Παλαίμαχους».
Δεν γνωρίζω αν η πολιτεία τον τίμησε για το έργο του, αλλά καλά θα ήταν να το κάνουν.
Για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί…..