Κάπως έτσι ήταν η δεκαετία του 50 όταν η Χώρα βγήκε από τον εμφύλιο. Τι λένε οι δήμαρχοι και υποψήφιοι δήμαρχοι; Τι λέει ο Περιφερειάρχης και οι υποψήφιοι Περιφερειάρχες;
Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Πιστεύουμε ότι τα λόγια είναι περιττά όταν οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους και σίγουρα πολλοί θα κατηγορήσουν πολλούς για σπέκουλα, ανακολουθία, κούφια λόγια και φυσικά για όλα φταίνε οι προηγούμενοι.
Οι φωτογραφίες που ανήρτησε δημόσια ο πολιτιστικός σύλλογος Δροσερού κατά την διάρκεια των βροχών, είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας της πολιτικής που ακολουθήθηκε τα τελευταία πενήντα χρόνια και σίγουρα δεν αφορά μόνο το Δροσερό.
Δυστυχώς αφορά όλη την Ξάνθη και την περιφέρεια της που όσο περνούν τα χρόνια, η γύμνια των πολιτικών που ακολουθήθηκε, αποδεικνύεται περίτρανα και από θαύμα τα θύματα είναι λίγα.
Ο λόγος βέβαια που τώρα αναδεικνύονται όλα αυτά, ακόμη και από τους ίδιους τους Δροσερίτες, είναι ότι η επίπλαστη ευμάρεια του χθες της Ξάνθης, χάθηκε μέσα στα λασπωμένα σοκάκια του Δροσερού και το ξεθώριασμα των 1000 χρωμάτων της Ξάνθης.
Λυπηρό, αλλά αληθινό και γνωρίζουμε όλοι πόσο πονάνε οι αλήθειες.
Άλλωστε δεν είναι ψέμα που οι Δροσερίτες ψήφιζαν έναντι 20 ευρώ την ψήφο, την αγορά των καυσόξυλων, την βενζίνη και τα κρέατα με κουπόνια.
Άρα, καλές οι φωτογραφίες του Πολιτιστικού Συλλόγου του Δροσερού, αλλά μεγάλη ευθύνη φέρουν και οι ίδιοι οι Δροσερίτες. Ας μην κλαίγονται λοιπόν ήθελαν και τα έπαθαν.
Όταν κοστολογείς το μέλλων των παιδιών σου 20 ή 50 ευρώ, αυτό το βρίσκεις μπροστά σου.
Το άσχημο βέβαια δεν είναι ότι αυτό έγινε μόνο στο παρελθών αλλά, όπως μαθαίνουμε, ετοιμάζεται να γίνει και τώρα αφού μερικοί από τους υποψηφίους δημάρχους, μέσα στον προϋπολογισμό της πολιτικής τους καμπάνιας, προϋπολογίζουν και έξοδα για την συλλογή ψήφων από το Δροσερό, με ότι αυτό σημαίνει για την «Δημοκρατία».
Και σαφώς δεν θα γινόταν τίποτα, γιατί, αυτούς και με τον τρόπο που οι Δροσερίτες επέλεγαν για να τους εκπροσωπήσουν, τους επέλεγαν με κριτήριο, πόσα περισσότερα θα βγάλει ο ψηφοφόρος και όχι ποιος θα δουλέψει για το μέλλον των παιδιών του. Δηλαδή αντάλλασσε το μέλλων των παιδιών του με μία κάσα μπύρες ή με 10 ευρώ βενζίνη.
Σαφώς και δεν είναι να επιχαίρει κανείς για αυτήν την κατάντια, όμως, όπως λέει ο θυμόσοφος λαός. «Ήθελες τα και παθέστα».
Αυτό βέβαια δεν συνέβη μόνο στο Δροσερό, που έπαιξε το μέλλων του για ένα εικοσάρικο, αλλά συνέβη σε όλη την Ξάνθη.
Μπορεί οι υπόλοιποι Ξανθιώτες να μην έριχναν την ψήφο τους έναντι είκοσι ευρώ, αλλά την έριχναν λόγω ανταλλαγμάτων και του βολέματος ή λόγω συγγένειας.
Άρα το «ήθελες τα και παθέστα», ισχύει για όλη την Ξάνθη.
Το λυπηρό σε όλη αυτήν την θολούρα είναι ότι οι μεν Δροσερίτες, όπως μαθαίνουμε, είναι έτοιμοι να ξεπουλήσουν το μέλλον τους και πάλι, έναντι κάποιου τιμήματος και οι δε Ξανθιώτες αγανακτισμένοι –με ποιους άραγε; – μάλλον με τους εαυτούς τους, αποφασίζουν να μην πάνε απογοητευμένοι – άραγε με ποιους; – Πιθανών με τους εαυτούς τους – να ψηφίσουν και γενικά μην συμμετέχουν στα κοινά, αφήνοντας την πόλη, πιασμένοι χέρι χέρι με τους Δροσερίτες στα χέρια τυχάρπαστων, λοβιτουρατζήδων και λαμογιών.
Με τις υγείες μας.
