Μακάρι οι πολιτικοί της αυτοδιοίκησης να σκέφτονταν όπως ο Θανάσης Λουκμακιάς, μέχρι πρότινος αντιδήμαρχος στον δήμο Τοπειρου, πρώην πρόεδρος αιγοπροβατοτρόφων Ξάνθης και τώρα στην Ομοσπονδία κτηνοτρόφων Ελλάδος.
Ένας άνθρωπος που κινήθηκε σε κλιμάκια όπως Περιφερειακά και Εθνικά, προτίμησε τελικά να μείνει στον τόπο του, το χωριό του Όλβιο και τους γύρω οικισμούς. Προτίμησε να πολιτευτεί στον δήμο Τοπείρου αντί για άλλα πολιτικά σαλόνια. Προτίμησε να συνεχίσει να ζει στο χωριό του, κοντά στους συγχωριανούς του, κοντά στην οικογένεια του και κυρίως κοντά στα ζωντανά του, κοντά στην δουλειά του. Ο ίδιος λέει. “Η καθημερινή τριβή με τους χωριανούς, με τα προβλήματα του δήμου που είναι ίδια σχεδόν σε όλα τα χωριά, σου δημιουργεί άλλη αίσθηση. Το καλό που κάνεις σου αναγνωρίζεται στο εκφράζουν και είναι όμορφο συναίσθημα. Το ίδιο γίνεται όταν σαν αντιδήμαρχος, δεν κάνεις κάτι καλό. Θα σου το πούνε κατάμουτρα. Θέλεις δεν θέλεις θα ασχοληθείς με το πρόβλημα τους και θα ψάξεις λύσεις. Πρέπει να ψάξεις λύσεις. Τους συναντάς κάθε μέρα. Πίνεις καφέ μαζί τους”…
Η απάντηση που πήραμε από τον ίδιο όταν τον ρωτήσαμε γιατί δεν διάλεξε την Περιφέρεια όπου πληροφορηθήκαμε τις προχωρημένες του συζητήσεις με τους υποψηφίους Περιφερειάρχες; Η απάντηση του λιτή κοφτή. “Εγώ μένω στο χωριό μου, εδώ ζει η οικογένεια μου, τα παιδιά μου. Εδώ είναι η δουλειά μου (κτηνοτροφική μονάδα) έβαλα ότι λεφτά είχα και δεν είχα για να ζήσω στο χωριό μου. Βγαίνω στο καφενείο και ακούω μία καλημέρα. Αλήθεια πιστεύετε ότι αξίζει να τα χάσει όλα αυτά κανείς για να ανέβει ένα πολιτικό σκαλοπάτι παραπάνω”;
